Την πρώτη του συνέντευξη αλλά και τα δικά του ευχαριστώ , μετά την αποχώρηση του από τους αγωνιστικούς χώρους παραχώρησε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης της Αναγέννησης Καρδίτσας o Κώστας Τσέλιος.
Αναλυτικά η συνέντευξη:
Αν κάνεις ένα flashback, υπάρχει κάτι που θα άλλαζες από την όμορφη καριέρα σου και ποια απόφαση θα έπαιρνες αλλιώς;
• Δεν θα άλλαζα απολύτως τίποτα. Για το μόνο που όχι να άλλαζα αλλά να επιδίωκα είναι να έκανα μια προσπάθεια να αγωνιστώ σε κάποιο πρωτάθλημα του εξωτερικού. Εκεί μπορώ να πω ότι δεν το χειρίστηκα ούτε εγώ αλλά ούτε και οι μάνατζερ μου σωστά. Νιώθω ότι ναι μεν να έκανα κάποιες επιλογές οι οποίες δεν μου βγήκαν αλλά δεν το μετανιώνω διότι ήταν εξ ολοκλήρου αποφάσεις κάτω από ώριμη σκέψη και με γνώμονα το τι έλεγε η καρδιά μου.
Πόσο δύσκολο είναι να γυρίσεις το κουμπί και να πεις… στοπ πλέον το μπάσκετ όπως το ήξερα και πλέον θα κάθομαι στην άκρη του πάγκου;
• Όπως και να το κάνουμε είναι μια δύσκολη απόφαση. Όταν όμως νιώθεις πλήρης ημερών στον αγωνιστικό κομμάτι τότε όλα είναι λιγότερο στενάχωρα. Η γωνία του πάγκου έχει και αυτή την δικιά της μαγεία. Τα δικά της καρδιοχτύπια τη δική της ομορφιά και τις δικές της ευθύνες. Είναι μια νέα πρόκληση για μένα που με κάνει να νιώθω δημιουργικό και ενεργό κομμάτι τις ομάδος.
Στην Καριέρα σου, ήσουν ένας χαρισματικός παίκτης με ερωτική σχέση με το καλάθι. Ποιο ήταν το μεγαλύτερο σου σουτ;
• Μπορεί να είχα μια αρκετά καλή επαφή με το σκοράρισμα αλλά αυτό που θυμάμαι έντονα δεν είναι κάποιο σουτ ή κάποια βράδια που όλα έμπαιναν. Σίγουρα μου έρχονται κάποιες εικόνες στο μυαλό μου όπως το τρίποντο στην Ρόδο που τελικά έφερε την νίκη και κατεπεκταση και την άνοδο στην Α1 , το ρεκόρ στην Α2 μέσα στην Χαλκίδα με 10/11 τρίποντα καθώς επίσης τα 14 τρίποντα στην Γ εθνική με την Καλικρατεια αλλά δεν ήταν αυτά που με κάνουν να νιώθω πολύ χαρούμενο. Αυτό με κάνει να νιώθω πολύ χαρούμενος ήταν οι άμυνες πάνω σε ονόματα θρύλους του ελληνικού αλλά και παγκόσμιου μπάσκετ όπως Διαμαντίδη Σπανούλη Φορντ και άλλους πολλούς. Αυτό ήταν πραγματικά που θυμάμαι περισσότερο και που μου μένει εντονότερα στο μυαλό μου.
Ζεις την ομάδα μας σε όμορφες στιγμές της τα τελευταία χρόνια. Με αυτά που έχεις βιώσει στην ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ που πιστεύεις ότι μπορεί να φτάσει;
• Νιώθω περήφανος που και εγώ είμαι κομμάτι αυτής της ιστορίας.... Η ομάδα έχει παρόν αλλά πολύ περισσότερο έχει μέλλον. Τα άτομα τις διοίκησης αλλά και οι προπονητές έχουν δείξει τα 4 τελευταία χρόνια τη μπορούν να κάνουν αλλά και τι αποτελέσματα μπορούν να φέρουν. Και στο αγωνιστικό κομμάτι με πρωτεργάτη τον Σπύρο Παππά και το Βασίλη Κρομύδα αλλά και στο διοικητικό κομμάτι με τους κ.κ. Αντωνίου, Κατσίκη, Λέμμα και όλους τους υπόλοιπους που βρίσκονται σε θέσεις, έχουν δείξει σε όλο τον μπασκετικό κόσμο τι μπορεί να πετύχει η ομάδα. Η Αναγέννηση. Για μένα ο στόχος της Αναγέννησης είναι να καθιερωθεί στο πρωτάθλημα της Γ Εθνικής χωρίς αυτό να σημαίνει ότι εάν έρθει η άνοδος δεν θα πούμε όχι και να βγάλει από τα σπλάχνα της τα δικά της παιδιά που θα αγωνιστούν σε μεγαλύτερα πρωταθλήματα. Αυτός είναι στόχος για να έχει πάντα επιτυχίες η ομάδα και να φέρνει όλο και περισσότερο κόσμο στο γήπεδο.
Ποιες θα είναι οι νέες αρμοδιότητες και τι νέο θα ήθελες να φέρεις στην ομάδα μας;
• Κύριο μέλημα μου είναι να κάνω τους παίκτες μια οικογένεια. Η Αναγέννηση πέτυχε γιατί από την αρχή όλα τα παιδιά που φόρεσαν την ιστορική αυτή φανέλα ένιωσαν αλλά και έδειξαν ότι είμαστε μια οικογένεια. Άρα ως κύριο μέλημα είναι αυτό. Για τα υπόλοιπα θα μιλήσω με τον προπονητή αλλά και με την διοίκηση και ότι μου ζητηθεί θα είμαι θετικός να βοηθήσω. Τώρα το τι νέο θα φέρω δεν γνωρίζω αλλά αυτό που θα φέρω σίγουρα είναι η εμπειρία μου στα τόσα χρόνια που αγωνίζομαι σε όλες τις κατηγορίες της Ελλάδος.
Θα ήθελα να πω και εγώ κάτι όμως.
Θα ήθελα να ευχαριστήσω τους συμπαίκτες μου όλα αυτά τα χρόνια που είχα τους προπονητές αλλά και τους διοικούντες για όλα αυτά που με δώσανε. Τελειώνω την καριέρα μου σε μια ιστορική ομάδα. Το έτος ίδρυσής της είναι το 1904 και αυτό από μόνο του κάνει την φανέλα της μεγάλη και βαριά. Αν και το τμήμα μπάσκετ έχει λίγα χρόνια, αυτό δεν μειώνει την Ιστορία και την Ευθύνη. Μπορεί να έχουμε λίγα χρόνια σαν ομάδα στο χόρο του μπάσκετ αλλά αποδείξαμε το μέγεθος της και ο κόσμος την έκανε ακόμη μεγαλύτερη.
Και κάτι σημαντικό για τα παιδιά... Πιστέψτε σε εσάς, στα όνειρα σας και στο τέλος θα τα καταφέρετε. Να είστε καλοί χαρακτήρες και να σέβεστε τον εαυτό σας πρώτα. Θα απευθυνθώ και στα δικά μου παιδιά ζητώντας τους ένα συγνώμη που σταματώ το μπάσκετ. Πρέπει όμως για να έρθουν αλλά παιδιά μικρότερα από εμένα και να πάρουν τις ευκαιρίες τους και αυτά.
ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΟΛΟΥΣ ΣΑΣ. Τα λέμε στο γήπεδο......!!!
