Αν ακούσει κάποιος στην Ελλάδα την έκφραση αλβανικό μπάσκετ τότε σίγουρα θα νομίζει πως πρόκειται για κάποιου είδους αστείο. Όχι όμως. Είναι κάτι σοβαρό και στην προσπάθειά του να βρει τα πατήματά του για ένα καλύτερο μέλλον, μετέχουν δύο Λαρισαίοι.
Ο Αλέκος και ο Ρενάτο Χανέλλι είναι δύο αδέρφια. Ο ένας, ο μεγάλος γεννήθηκε στην Αλβανία και ήρθε στην Ελλάδα μόλις 10 μηνών, ενώ ο μικρός γεννήθηκε και μεγάλωσε εδώ. Ασχολήθηκαν με το μπάσκετ μέσα από τις ακαδημίες του Κεραυνού, τις οποίες αναφέρουν συνέχεια, και κάποιο «μάτι» τους είδε και τους κάλεσε να φορέσουν τη φανέλα της χώρας των γονιών τους. Αυτοί δεν αρνήθηκαν. Το έκαναν χωρίς δεύτερη σκέψη, θεωρώντας το ύψιστη τιμή και σήμερα ο μεγαλύτερος, ο 20χρονος Αλέκος Χανέλλι μιλησε στην εφημερίδα Ελευθερία γι' αυτό.
Ο Αλέκος Χανέλλι γεννήθηκε στις 6 Αυγούστου του 1997. Ξεκίνησε το μπάσκετ στις αρχές του γυμνασίου φορώντας τη φανέλα του Κεραυνού. Στα 18 πήγε στον ΓΣΛ και στην προσπάθεια που έγινε στη Β’ Εθνική ενώ πέρυσι έπαιζε στον Πιερικό πάλι στην ίδια κατηγορία. Με την Εθνική Αλβανίας κάτω των 20 ετών πήρε μέρος στο Πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα δεύτερης κατηγορίας, που έγινε στη Ρουμανία. Πήρε την 14η θέση από τις 21 ομάδες. Ο ύψους 1.85 πλέι μέικερ, αντιμετώπισε χώρες όπως η Μάλτα, τα Σκόπια, η Γεωργία, η Ρουμανία και η Σλοβάκια.
Ο Ρενάτο είναι γεννημένος 5 Απριλίου το 2001 και ξεκίνησε από τις ακαδημίες του Κεραυνού. Με την Εθνική Αλβανίας κάτω των 16 πήρε μέρος στο πανευρωπαϊκό Γ’ κατηγορίας που έγινε στην Ανδόρα. Αναδείχθηκαν 6οι από τους 10. Παίζει στις θέσεις 1 -3 και έχει ύψος 1.87.
«Είναι μια στιγμή που φαίνεται πως αλλάζουν πολλά στο αλβανικό μπάσκετ. Έχει αναλάβει τεχνικός ο Ελληνοκύπριος Κωνσταντινίδης και θέλει να βάλει τις βάσεις για το μέλλον». Πρόκειται για τον προπονητή άλλωστε πους τους αναζήτησε, τους βρήκε και τους πήρε στις μικρές εθνικές. «Είναι ένας πολύ καλός προπονητής με εμπειρία και έχει αναλάβει όλες τις εθνικές και μου είπε να του στείλουμε βίντεο για να μας δει πώς παίζουμε». Τους είδε, τους κάλεσε και αυτό κάνει με πολλά ακόμα παιδιά που είναι εντός και εκτός Αλβανίας. Παιδιά από την Ιταλία, την Αμερική, την Ελλάδα. «Έτσι πήγαμε και ήταν μεγάλη χαρά για εμάς καθώς από εκεί είναι οι γονείς μας και αποτελεί μεγάλη τιμή».
Στο Δυρράχιο πηγαίνουν κάθε καλοκαίρι καθώς εκεί είναι η γιαγιά τους. Φέτος όμως πήγαν να παίξουν και να προπονηθούν με τις εθνικές ομάδες. Ζητάμε να μας μιλήσει για τα συμπεράσματα και λέει: «Αθλητικά είναι πολύ καλοί οι παίκτες. Το πρόβλημα είναι στην τακτική, στην αντίληψη του μπάσκετ και στα συστήματα. Εκεί δεν είναι τόσο μπροστά όσο εμείς στην Ελλάδα. Το πρωτάθλημα απ' όσο έχω δει μερικά ματς, δεν είναι και πολύ καλό. Είναι λίγο πίσω. Ο κόσμος ασχολείται μόνο με το ποδόσφαιρο ενώ γηπεδικές εγκαταστάσεις επίσης δεν μπορούν να χαρακτηριστούν καλές. Φέτος έγινε ένα γήπεδο στα Τίρανα μεγάλο και αυτό είναι πολύ θετικό. Γενικά το μπάσκετ τώρα ψάχνει στην Αλβανία τα πατήματά του και ελπίζω πως θα τα βρει γρήγορα». Για τη συμμετοχή του στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα λέει «Ήταν μια καλή εμπειρία. Μέσα από αυτούς τους αγώνες καταλαβαίνεις πως κάθε χώρα έχει τη δική της κουλτούρα. Κάθε χώρα έχει τη δική της σχολή.
Αυτό ήταν για μένα μεγάλο μάθημα». Αναφερόμενος στα όνειρά του τονίζει «Θέλω να κάνω κάτι καλό σε συλλογικό επίπεδο εδώ στην Ελλάδα και φυσικά να παίξω στην εθνική ανδρών της Αλβανίας».
