Ο Χρυσόστομος Τρίμμης γράφει στο ηλεκτρονικό περιοδικό https://www.basket.gr/e-magazine/2022/02/15/1726/ της ΕΟΚ:
Ο έμπειρος γκαρντ του ΓΣ Αλμυρού, με τον οποίο πρωταγωνιστεί στον 4ο όμιλο της Γ’ Εθνικής και αποτελεί τον πρώτο σκόρερ της ομάδας και από τους πρώτους του ομίλου, είναι επαγγελματίας αλιέας και σε καθημερινή βάση διασχίζει τα νερά του Παγασητικού κόλπου με το ιδιόκτητο σκάφος του για να ρίξει δίχτυα!
«Το καταλαβαίνει κανείς ότι είναι μία δύσκολη δουλειά. Αλλά είναι κάτι που μου αρέσει, είναι κάτι που έμαθα από τον πατέρα μου (σ.σ. ήταν κι αυτός επαγγελματίας αλιέας), αλλά με αποφορτίζει κιόλας» θα ο ίδιος. Το ίδιο βέβαια του αρέσει και να πετυχαίνει τρίποντα, κάτι που κάνει συχνά-πυκνά στα παιχνίδια που παίρνει μέρος.
Είπες για δύσκολη δουλειά η αλιεία, και προφανώς απαιτητική…
«Όταν ξυπνάς τις πρώτες πρωινές ώρες για να βγεις στα ανοιχτά με το καΐκι, να ρίξεις ή να σηκώσεις δίχτυα και να ελπίζεις ότι θα έχει πιαστεί κάτι για να μπορέσει να βγει το μεροκάματο, σίγουρα δεν μπορούμε να μιλήσουμε για κάτι εύκολο. Πάντως, οι έντονες θερμοκρασίες του καλοκαιριού δεν βοήθησαν και οι διαθέσιμες ποσότητες των ψαριών στη θάλασσα δεν είναι ικανοποιητικές. Είχαμε δει πάντως μία βελτίωση στη θάλασσα στην πρώτη περίοδο καραντίνας, αλλά τώρα δυσκόλεψαν κι άλλο τα πράγματα».
Τι είναι πιο εύκολο, να βάζεις τρίποντα ή να μαζεύεις τα δίχτυα;
«Το καθένα θέλει την τέχνη του (γέλια)! Από μικρός πάντως δύο πράγματα θυμάμαι, να παίζω μπάσκετ και να παρακολουθώ τον πατέρα μου να ψαρεύει. Στη θάλασσα είσαι μόνος σου συνήθως και πρέπει να παλέψεις και να είσαι προσεκτικός, και να τη σέβεσαι. Όμως και η ομάδα, θάλασσα είναι. Πρέπει να σεβαστείς τον προπονητή, τη διοίκηση, τους συμπαίκτες, τον κόσμο, και να παλέψεις για να πετύχεις αυτά που όλοι μαζί θέλετε».
Απαιτητικό το ψάρεμα, απαιτητικό και το μπάσκετ. Πώς μπορεί να τα συνδυάζει κανείς;
«Θέληση να υπάρχει και ο τρόπος βρίσκεται. Δεν θα αφήσω ποτέ φυσικά την ομάδα, ούτε σε προπόνηση, ούτε σε αγώνα εφόσον μπορώ να πάρω μέρος. Από την άλλη, είμαι επαγγελματίας αλιέας και το επάγγελμα είναι αναγκαίο για την καθημερινή προσωπική και οικογενειακή επιβίωση».
Συγκρίνεται μία καλή ψαριά με μία νίκη σε έναν αγώνα μπάσκετ;
«Συγκρίνεται και με buzzer beater»!
Το έχουμε δει αυτό από σένα (σ.σ. σε αρκετά παιχνίδια συνηθίζει να παίρνει την τελευταία προσπάθεια όταν χρειάζεται). Οπότε, θυμάσαι μία ψαριά που ήταν τόσο καλή όσο ένα εύστοχο τρίποντο στα τελευταία δευτερόλεπτα που έδωσε νίκη;
«Θυμάμαι τουλάχιστον δύο. Μια φορά είχα βγάλει έναν ξιφία 30 κιλών, και μία άλλη ένα φαγκρί έξι κιλά!».
Από τη θάλασσα λοιπόν έχεις χαρακτηριστικές στιγμές. Από τις ομάδες που έχεις παίξει, ποιες στιγμές ξεχωρίζεις;
«Από κάθε ομάδα έχω να θυμάμαι κάτι για να πω την αλήθεια. Από την πρώτη μου επαφή με το μπάσκετ στην Ανάληψη Βόλου, από τον Ολυμπιακό Βόλου, την άνοδο στην Α1 με τον ΑΓΟ Ρεθύμνου, με τη Νίκη στη Β’ και στην Α2 Εθνική, στη Βόνιτσα, στην ΑΕΛ με ανόδους από τη Γ’ Εθνική μέχρι και την Α2 να παλεύουμε ακόμη και για την Α1, και τις χρονιές με τον Χαρίλαο Τρικούπη, μετά στον ΝΕΟΛ και τώρα στον ΓΣ Αλμυρού».
Έχεις θητεία σ’ όλες τις εθνικές κατηγορίες, αλλά στην Α1 Εθνική δεν βρέθηκες ποτέ…
«Θα ήμουν καλός για την Α1; Δεν ξέρω. Κάθε κατηγορία έχει τις απαιτήσεις της. Εκεί οι απαιτήσεις είναι τελείως διαφορετικές, αλλάζουν πολύ τα δεδομένα. Είμαι ικανοποιημένος και χαρούμενος με όσα έχω πετύχει μέχρι στιγμής στο μπάσκετ, που κάποτε θα μπει και σ’ αυτό μία τελεία. Όπως είμαι ικανοποιημένος και με τον ΓΣ Αλμυρού, και θεωρώ ότι κάνουμε μία εξαιρετική προσπάθεια, με τις δυσκολίες που έχουν προκύψει για όλες τις ομάδες εξαιτίας του κορωνοϊού».
Θα μπει τελεία λες. Όταν αποφασίσεις να φύγεις από την ενεργό δράση, δεν θες να παραμείνεις στον χώρο; Θα αφοσιωθείς τελείως στο ψάρεμα;
«Δεν μπορείς να ξέρεις τι θα προκύψει. Το μπάσκετ είναι κομμάτι της ζωής μου, η αλιεία το βασικό επάγγελμά μου, και όσο μπορώ θα τα συνδυάζω. Αν προκύψει ενασχόληση με το μπάσκετ εκτός παρκέ είναι κάτι που δεν το έχω σκεφτεί. Ελπίζω ότι για μερικά χρόνια ακόμη δεν θα χρειαστεί να το σκεφτώ (γέλια!)».
ΟΓΣ Αλμυρού τι μπορεί να πετύχει;
«Πραγματικά δεν μπορούμε να το οριοθετήσουμε. Θέλουμε το καλύτερο, ξέροντας τις δυνατότητές μας, και αυτές είναι αρκετές. Εμπειρία και ταλέντο υπάρχουν, και αυτά τα στοιχεία αξιοποιούνται. Αλλά είναι σαν το ψάρεμα. Θα βγεις στη θάλασσα, θέλοντας να πετύχεις την καλύτερη ψαριά, χωρίς, όμως να είσαι εξαρχής σίγουρος τι θα πιάσεις. Αν δεν ρίξεις τα δίχτυα, αν δεν δουλέψεις, αν δεν κάνεις υπομονή και αν δεν έχεις και την τύχη με το μέρος σου όχι φαγκρί δεν θα βγάλεις, αλλά ούτε μαρίδα!».
Το καλύτερο ψάρι ποιο είναι;
«Όποιο και να είναι, αν το έχεις πιάσει εσύ είναι ακόμη πιο νόστιμο!».
