Ο προπονητής της Λάρισα BC, Βαγγέλης Αγγέλου, σχολιάζοντας όλες τις εξελίξεις τόσο του μπάσκετ, όσο και της ομάδας της Λάρισας, φιλοξενήθηκε τηλεφωνικά στον Pressing 90.1 FM και στην εκπομπή του Δημήτρη Πετρωτού, «Αλί, Balι και Τρις…αλλοί», κάνοντας παράλληλα και μια αποτίμηση της χρονιάς που… μοιραία ολοκληρώθηκε!
Μεταξύ άλλων αναφέρθηκε στις δύσκολες ημέρες της Καραντίνας και πως αυτές μας άλλαξαν ως ανθρώπους, αναφερόμενος και στη μετάλλαξη της ομάδας, η οποία όπως χαρακτηριστικά ανέφερε ήρθε από τη «κεφαλή» της, μια κεφαλή η οποία απουσιάζει αυτή τη στιγμή από το Ελληνικό μπάσκετ.
Πιο Αναλυτικά:
«Είμαστε σε ένα μεταβατικό στάδιο όπως όλοι που προσπαθούμε να έχουμε όλοι ενέργεια να αντιμετωπίσουμε το άγνωστο που έρχεται. Εξιδεικευμένα στον αθλητισμό είναι μια κατάσταση πρωτόγνωρη, μια ιεράρχηση της αντιμετώπισης αυτής της κατάστασης και επειδή ο αθλητισμός αφορά πολύ κόσμο και προκαλεί συνωστισμό, επιλέχτηκε να κλείσουν και τα γήπεδα να σταματήσουν τα πρωταθλήματα και από εδώ και πέρα η επανεκκίνησή του θα έχει πολλές φάσεις. Μιλάμε για τον επαγγελματικό αθλητισμό που αφορά εργαζομένους, εταιρίες, χορηγούς, ομοσπονδίες και είναι πρότυπο του ερασιτεχνικού αθλητισμού και πιο κάτω είναι και το χόμπι. Όλα αυτά πρέπει να περιμένουμε όλοι πως θα επανακκινήσουν από τη κεντρική αρχή. Από τη κυβέρνηση».
Πως άλλαξε η ζωή και πέραν του αθλητισμού…
«Αυτή η κατάσταση είναι κοντά με το μπάσκετ. Το μπάσκετ έχει αυτές τις απότομες αλλαγές στο σκορ. Μπορεί κάποιος να το πάρει με δύο τρόπους. Ο ένας να έχει πανικό και ο δεύτερος τρόπος να αξιολογήσει καταρχάς αυτό που του έδινε αυτή η κατάσταση. Αυτό το πράγμα που μας έδωσε είναι να έχουμε χρόνο προσωπικό ο καθένας μας. Που δεν τον είχαμε όταν δουλεύαμε. Όταν δουλεύουμε και ζούμε μια καθημερινότητα, τρέχουν τα πράγματα με απίστευτη ταχύτητα, οπότε αναγκάζεσαι ή να μοιράσεις πολλά πράγματα ή να αφήσεις κάποια άλλα και να εστιάσεις σε αυτά που σε βολεύουν. Ε, αυτός ο χρόνος, ήταν ένας χρόνος περισυλλογής, ήταν ένας χρόνος ποιος είσαι, τι είσαι, τι έκανες, τι κάνεις, με ποια εφόδια θα αντιμετωπίσεις από εδώ και πέρα το απρόοπτο. Γιατί κάποιοι πυλώνες τραντάχτηκαν πάρα πολύ. Ας πούμε, το να μην μπορείς να πας από την μια πόλη στην άλλη και να σκέφτεσαι πως θα πας να ψωνίσεις και πως θα κάνεις τις βασικές σου ανάγκες είναι δύσκολο.
Νομίζω όμως πως έχει και τη θετική του πλευρά. Ανέδειξε ας πούμε τη ματαιότητα του… εγώ. Αυτό το οποίο μπορώ να πω εγώ είναι πως έρχεσαι πιο κοντά στην ανάγκη να συνεργαστείς με κάποιον, να μπεις κάτω από κάποιον ρόλο. Να υπακούς, να είσαι υπεύθυνος γι΄ αυτά που λες. Πράγματα που χρειάζεται και ο αθλητισμός. Χρειάζεται και η δική μας η δουλειά. Νομίζω πως έμοιαζε αυτό το απρόοπτο με τις αρχές του αθλητισμού».
Για τον κόσμο που εν μέσω καραντίνας στράφηκε στον αθλητισμό…
«Ο αθλητισμός και ιδιαίτερα ο ερασιτεχνικός αθλητισμός έχει πάρα πολλά καλά. Είναι φάρμακο. Είναι παιδαγωγικό εργαλείο. Οπότε ο καθένας μας χρειάζεται και για λόγους υγείας τον αθλητισμό. Οπότε ακριβώς αυτός ο χρόνος, αυτό είναι αυτό που είπα και προηγουμένως, αξιολόγησε κάποιος πως εκτός από αυτό που έχω να σκέφτομαι, θέλω να περπατήσω, θέλω να πάω να τρέξω, θέλω να κάνω πράγματα τα οποία δεν έκανα πριν. Τουλάχιστον για κάποιους αυτό ίσχυε και αυτό συνέβει και στη Χαλκίδα, όπου βρίσκομαι».
Για το ότι η ομάδα με την έλευση του, έγινε μια οικογένεια…
«Μιλάμε πάντα εκ του αποτελέσματος. Αυτό το αποτέλεσμα δεν υπήρχε περίπτωση να υπήρχε εάν δεν προϋπήρχαν κάποιοι πυλώνες ώστε να ακουμπήσουν κάποιες ιδέες. Αυτήν η ομάδα ήταν οικογένεια, επειδή είχε έναν επικεφαλή. Έναν άνθρωπο, τον πρόεδρο, ο οποίος έχει αρχές πολύ δυνατές και πολύ απλές. Είναι ένας άνθρωπος πολύ εργατικός. Από το πρωί μέχρι το βράδυ δουλεύει, είναι ένας άνθρωπος πολύ ταπεινός, δεν προκαλεί και είναι ένας άνθρωπος ο οποίος αγαπά το μπάσκετ. Άρα λοιπόν φανταστείτε αυτόν τον άνθρωπο με τους συνεργάτες του, με έναν κύκλο ανθρώπων που αγαπάνε το μπάσκετ, μέσα σε μια μέρα φτιάξαν τα χαρτιά και ήταν στην Α΄1, κάναν όλες αυτές τις κινήσεις για να οργανωθεί μια ομάδα να κατέβει στο πρωτάθλημα. Υπήρχε στην αρχή αυτό το επιθετικό φάουλ με τη πραγματικότητα που σόκαρε την ομάδα και οποιαδήποτε ομάδα θα την σόκαρε. Στην αρχή αυτή η ομάδα σοκαρίστηκε και ενώ έδειχνε πως δεν θα μπορέσει να προσαρμοστεί, γιατί είμαστε σε μια χώρα που μετράν οι πρώτες εντυπώσεις, αυτός ο άνθρωπος πάλι μαζί με τους συνεργάτες του προσπάθησε να δει με ποιο τρόπο και τι θα κάνει στη κατάσταση αυτή που βρίσκεται. Έκανε μια προσπάθεια, συζητήσαμε. Κάποια στιγμή αξιολογήθηκε αυτήν η κατάσταση. Υπήρχε ένα περιθώριο δέκα ημέρων νομίζω τότε, πριν από το παιχνίδι στη Ρόδο και όλοι μαζί λοιπόν, όλη η ομάδα, συντάχθηκε πίσω από την ανάγκη της προσπάθειας αυτής και σιγά-σιγά, βήμα-βήμα έπαιρνε κουράγιο από τα αποτελέσματα. Σαφώς λοιπόν και επιλέχθηκε να έρθουν κάποιοι παίκτες και εκεί έπρεπε να γίνει μια μεγάλη προσπάθεια, ποιος ταιριάζει με ποιον, τι χρειάζεται σε σχέση με τον αντίπαλο, ποιες ιδιότητες μπασκετικές πρέπει να αναπτυχθούν. Αλλά αυτό που πρέπει να πούμε για το αποτέλεσμα, είναι πως δεν ήμουν εγώ. Ήταν πρώτα απ΄ όλα ο άνθρωπος που ήταν στο κεφάλι στην αρχή. Αυτό που λείπει τώρα από το μπάσκετ δηλαδή. Δεν έχει κεφάλι αυτήν την στιγμή και ταλανίζεται. Η ομάδα είχε κεφαλή που σημαίνει είχε απόφαση και υπήρχε και μια ομάδα ανθρώπων που οι ιδέες τους είχαν ιεραρχία και ακολουθήθηκε αυτή η ομαδική προσπάθεια, της ομαδικής δουλειάς ο δρόμος. Και αυτός απέδωσε. Βέβαια δεν ξέρουμε τι θα γινόταν στις τελευταίες έξι αγωνιστικές αλλά είχε μπει το καράβι σε ένα δρόμο και θα εξαρτώνταν από εμάς εάν θα φτάσουμε στο λιμάνι της παραμονής».
Πηγή: arenalarissa.gr/
