Αφιερωμένη όλη η προσπάθεια μας σε όλα τα επίπεδα στον μεγάλο δάσκαλο και εμπνευστή μας Φίλιππο Χρ. Πλακιά
Η αθλητική περίοδος 2017-2018 μπορεί να χαρακτηριστεί ως μια χρονιά γεμάτη αθλητισμό, επιτυχίες και χαρούμενες εμπειρίες.
Ο Σύλλογος μας μέσα σε λίγο χρονικό διάστημα και με μεγάλη προσπάθεια κατάφερε να ενεργοποιήσει τα τμήματα στίβου και αυτή τη στιγμή να έχει 70 αθλητές με αθλητικά δελτία και με συμμετοχή σε όλους τους επίσημους αγώνες στίβου του ΣΕΓΑΣ .
Ακαδημίες βόλεϊ με 100 αθλήτριες του συλλόγου να συμμετέχουν σε όλα τα πρωταθλήματα ανά ηλικία και να δημιουργούνται νέες βάσεις και υποδομές για το άθλημα.
Ακαδημίες Μπάσκετ με 80 αθλητές του συλλόγου να συμμετέχουν σε όλα τα πρωταθλήματα ανά ηλικία και να δημιουργούνται νέες βάσεις και υποδομές για το άθλημα.
Η αντρική ομάδα Μπάσκετ του συλλόγου με δυο συνεχόμενες ανόδους κατάφερε να εκπροσωπεί για πρώτη φορά την περιοχή μας στα σαλόνια της Α1 ΕΣΚΑΘ και να είναι πρώτο θέμα συζήτησης για τις επιδόσεις της σε όλη την Θεσσαλία.
Ο Σύλλογος είναι ενεργός σε φιλανθρωπικές δραστηριότητες, έτσι κάθε Χριστούγεννα και Πάσχα διοργανώνει φιλανθρωπικά τουρνουά και συλλέγει τρόφιμα και ρούχα για ανθρώπους της περιοχής που βρίσκονται σε δύσκολη θέση και σε συνεργασία με τις κοινωνικές δομές του Δήμου Μουζακίου διανέμουν τρόφιμα και ρούχα σε αυτούς που τα έχουν ανάγκη.
Μια μεγάλη γιορτή του αθλητισμού για το Δήμο Μουζακίου την ενεργοποίησαμε και πλέον την κάναμε θεσμό.
Πασιάλεια Γυμναστικού Συλλόγου Μουζακίου και Περιχώρων, κάθε Πάσχα διοργανώνουμε τουρνουά Μπάσκετ 3×3 τουρνουά βόλεϊ 3×3 και κορυφαία εκδήλωση αγώνες δρόμου με τουριστική ανάδειξη και προβολή της περιοχής και των αρχαίων Γόμφων στην επισκοπή .
Σε συνεργασία με το Δήμο Μουζακίου και κατά την περίοδο της κορυφαίας διοργάνωσης Μουζάκια τον Αύγουστο διοργανώνουμε ποδηλατικούς αγώνες με επίκεντρο την πόλη του Μουζακίου.
Όλη αυτή την προσπάθεια και την εθελοντική προσφορά μας στα Αθλητικά δρώμενα της περιοχής μας ομόφωνα το Δ.Σ. του συλλόγου την αφιερώνουμε στον μεγάλο εμπνευστή και πρωτεργάτη του συλλόγου Φίλιππα Χρ. Πλακιά.
Ακολουθεί ένα σύντομο βιογραφικό του Φίλιππα για να θυμούνται οι παλιοί και να μάθουν οι νέοι
Ο Φίλιππος Πλακιάς γεννήθηκε στις 9/8/1952 στο Μουζάκι Καρδίτσας. Κατάγεται από πολύτεκνη οικογένεια. Γονείς του ήταν ο Χριστόφορος Πλακιάς αυτοκινητιστής και η Ελένη Κότταλη, αγρότισσα και οικοκυρά. Τελείωσε τις εγκύκλιες σπουδές του στο Μουζάκι Καρδίτσας και το 1971 εισήχθη στην ΕΑΣΑ Αθηνών, γεγονός δύσκολο για την εποχή εκείνη κυρίως για τους μαθητές επαρχιακών πόλεων που στερούνταν αθλητικών εγκαταστάσεων. Τα αγωνίσματα ήταν πέντε: ενόργανη γυμναστική, μήκος, άλμα σε ύψος, σφαιροβολία, 400 μέτρα. Αν κάποιος υποψήφιος δεν έπιανε το όριο σε ένα από αυτά τα α γωνίσματα, έχανε κάθε δυνατότητα να εισαχθεί στην ΕΑΣΑ. Επιθυμία του είναι να γραφεί ότι κατά τη διάρκεια των εισαγωγικών του εξετάσεων στην ΕΑΣΑ στα αγωνίσματα και συγκεκριμένα στα 400 μέτρα έγινε το εξής συνταρακτικό γεγονός: έκανε τάμα στην Παναγία τη Σπηλιώτισσα ότι θα πάει με τα πόδια από το Μουζάκι στο μοναστήρι, αν τον βοηθούσε να γίνει Γυμναστής. Κάνει το σταυρό του δίνεται η εκκίνηση, ο συναγωνισμός δύσκολος και ω του θαύματος αισθάνεται φτερά στα πόδια του και τερματίζει πρώτος παίρνοντας τα συγχαρητήρια από τους κκ Σμυρνιώτη Σταμάτη και Βυτινάρo Βασίλειο. Το τάμα έγινε.
Κατά τη φοίτησή του στην ΕΑΣΑ εργάστηκε πολύ σκληρά ως παιδί της επαρχίας, για να αντεπεξέλθει στις αυστηρές απαιτήσεις της σχολής. Τόσο σκληρές απαιτήσεις που μετά από σκληρή προπόνηση στην κολύμβηση, έπαθε αιμόπτυση, να μεταφερθεί σε Νοσοκομεία και να διαγνωστεί λανθασμένα με φυματίωση. Μετά από χρόνια εισάγεται στο νοσοκομείο Σωτηρία και κάνει γενικές εξετάσεις, που στην εξέταση της βρογχοσκόπησης –βρογχογραφίας είναι ένας παλήκαρος γιατρός ο Ιγνάτιος Κατσένης. Βλέποντας όλα τα αποτελέσματα διέγνωσε βρογχεκτασίες. Από τότε μέχρι σήμερα ο άνθρωπος αυτός είναι αδελφός
Ο Φίλιππος Πλακιάς λαμβάνει το πτυχίο του το 1974 και κατατάσσεται στον ελληνικό στρατό στις 29/11/1974.Υππηρετεί τρεις μήνες στην Τρίπολη και το υπόλοιπο της θητείας του στη Σάμο. Στις 2/9/1977 διορίζεται στο Γυμνάσιο –Λύκειο Μαγούλας. Υπηρέτησε τέσσερα χρόνια και τον περιέβαλαν με άφατη αγάπη τα παιδιά και οι γονείς. Σημειωτέον ότι στη Μαγούλα φοιτούσαν μαθητές από έξι διπλανά χωριά. Το 1981 μετατέθηκε στο Γυμνάσιο Μουζακίου.
Μια παρέα από φίλους ο Ιωάννης Γιώτας και Χρήστος Στεργίου πρότειναν να ανεβάσουν τα θεατρικό έργο «ΡΟΥΠΕΛ» που τα έσοδα της παράστασης θα δίνονταν για την υλοποίηση της σύλληψης της ιδέας του Φίλιππου Πλακιά για ίδρυση γυμναστικού συλλόγου Μουζακίου και Περιχώρων. Δόθηκαν δώδεκα παραστάσεις που τις παρακολούθησαν κάτοικοι και παιδιά από όλη την περιοχή του Μουζακίου. Στη θεατρική παράσταση πήραν μέρος οι Κωνσταντίνος Γεωργούλας (από Γελάνθη), Ιωάννης Γιώτας (από Γόμφους), Χρήστος Στεργίου (από Μαυρομμάτι), Χούτος Βασίλειος (από Μαυρομμάτι, Αποστόλης Καπούλας (από Λαζαρίνα), Ανδρέας Μιαρίτης (κατασκεύασε και τα σκηνικά), Παναγιώτης Παπακώστας, Κιτσοκώστας Αλέξανδρος, Καλαμπαλίκης Σταύρος, Κώστας Κορώνης, Φίλιππος Πλακιάς, Βούλα Τρίχα, Γεώργιος Θεοχάρης (υποβολέας) όλοι από το Μουζάκι και Στέφανος Μακρυγιάννης (Σκηνοθεσία).
Ο Σύλλογος αναγνωρίζεται στον ΣΕΓΑΣ το Μάιο του 1981. Από εκεί και μετά αρχίζουν τα εσωτερικά πρωταθλήματα στο γυμνάσιο Μουζακίου μαζί με τη συνάδελφο Σοφία Αυγέρη. Αρωγοί μας από το Λύκειο Μουζακίου οι γυμναστές Παιδοκούκης Ευάγγελος και Αγγελική Τριχιά, οι οποίοι έστελναν στο στάδιο τους καλύτερους αθλητές του Λυκείου. Πλήθος από παιδιά καθώς και υποψήφιοι για τα ΤΕΦΑΑ γέμιζαν το στάδιο καθημερινά. Έτσι κυλούσαν τα χρόνια και το απαύγασμα των προσπαθειών αθλητών και προπονητή ήταν να διακριθούν πέντε αθλητές, ένας βαλκανιονίκης: 1ος Πατούλιας Γεώργιος 3000 μέτρα εφήβων και έξι Πανελληνιονίκες παίδες: Τέγος Ελευθέριος 1ος στον ακοντισμό, Φωτίου Σωτήριος 1ος στα 2000 μέτρα με φυσικά εμπόδια, Γκέκας Αθανάσιος 1ος στα 2000 μέτρα με φυσικά εμπόδια, Παπαδάκος Κωνσταντίνος 3ος στα 4x100 μέτρα, Κουτρουμάνου Αναστασία 1η στα 10000 μέτρα γυναικών, Μαμούρη Θωμαή 8η στο άλμα σε μήκος. Ας σημειωθεί ότι τα τελευταία χρόνια οι παραπάνω αθλητές γυμνάζονταν στο Γυμναστικό Σύλλογο Τρικάλων με τους κ.κ. Τσιότρα Δημήτριο, Κοντονάσιο Γιάννη, Ελένη Σπύρου και Δημήτριο Σιούλα, όπου και μεγαλούργησαν. Επί 25 χρόνια μετέφερε τους αθλητές στο στάδιο, έκαναν την τρίωρη προπόνησή τους και μετά τα επέστρεφε με το αυτοκίνητό του και πάλι στα χωριά τους. Δόξα τω θεω που όλα αυτά τα χρόνια δε σημειώθηκε κανένα ατύχημα .
Σαν υστερόγραφο έχει να προσθέσει τα παρακάτω: α) Οφείλει τα πάντα στον καρδιακό του φίλο και δάσκαλό του Κωνσταντίνο Αθ. Καλλιάρα τον οποίο ευχαριστεί και δημοσίως β) μεγάλη υπήρξε η βοήθεια του αείμνηστου δασκάλου Αντώνη Αθ. Κουκουράβα, γ) ο πρώτος του αθλητής ήταν ο Κώστας Χασιώτης (μήκος και 100 μέτρα), τον οποίο πήγε στα Τρίκαλα με τη βοήθεια του φίλου του Θανάση Ταραμπέκη και εκεί γνώρισε τον κ. Γιάννη Τσαντούλα που του πρότεινε να γίνει ένας τοπικός σύλλογος στο Μουζάκι. Έτσι και έγινε. Τον ευχαριστεί θερμά. Δεύτερος αθλητής ήταν ο Δημήτριος Αλ. Φωτίου (Μήκος -100 Μέτρα). Τρίτος αθλητής Γιώργος Πατούλιας (μεγάλες αποστάσεις). Μαζί με τους παραπάνω αθλητές ήταν η Αγορίτσα Σκαλλιάπα (μήκος -100 μέτρα), δ) πρέπει να τονιστεί ο πληθωρικός ρόλος και η πληθωρική βοήθεια της Μουζακιώτικης Κομπανίας προς τον Γ.Σ.Μουζακίου και Περιχώρων «ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΣΙΑΛΗΣ» καθότι διοργάνωνε συνεστιάσεις και έπαιζε και τραγουδούσε αφιλοκερδώς. Ευχαριστεί την κ Τζένη Καικη γραμματέα του ΣΕΓΑΣ Δ. Θεσσαλίας και τους παρακάτω συναδέλφους εκ μυχίων: Βίκα Μιχολίτση, Στέφανο Σκουμή, Αναστάσιο Νάσιο, Σωτήρη Σιμιτσή, Πελοπίδα Γρηγορίου, Γιώργο Γεροκώστα, Τάκη Κουτσονάσιο, Κωνσταντίνο Τασίκα, Βασίλη Πανάγο και Αποστόλη Φιρφιρή.
ΤΑ ΠΡΩΤΑ "πέτρινα" ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ ΚΑΛΑΘΟΣΦΙΡΙΣΗΣ ΣΤΟ ΜΟΥΖΑΚΙ
(Μια μικρή αναδρομή στην ίδρυση και την καταξίωση του Συλλόγου)
Μουζάκι, μέσα δεκαετίας του '70. Σε μια επαρχιακή κωμόπολη με ελάχιστα τότε μέσα εξωσχολικών δραστηριοτήτων, η νεολαία του χωριού μας βρίσκει τη μοναδική της διέξοδο στα σπορ. Ανέκαθεν το χωριό αυτό έβγαζε αθλητές, κάποιοι μάλιστα έγιναν επαγγελματίες στην Α’ και Β’ εθνική κατηγορία αλλά αυτό κυρίως γινόταν μόνο μέσα από το ποδόσφαιρο και την "Πρόοδο" Μουζακίου. Σε χώρους ιδιαίτερα ανεπαρκείς όπως το ξερό γήπεδο ποδοσφαίρου και τα τσιμεντένια γήπεδα του Λυκείου Μουζακίου τα παιδιά περνούν τα απογεύματά τους.
Μέσα σ’ αυτό το περιβάλλον η μικρή μας κωμόπολη στέκεται ιδιαίτερα τυχερή. Στο Λύκειο Μουζακίου εμφανίζεται ένα χαρισματικός καθηγητής Φυσικής Αγωγής που θα άλλαζε για αρκετά χρόνια την πορεία στα αθλητικά μας δρώμενα. Ο κ Σπύρος Λάμπου από τη Λαμία μέσα από το διδακτικό του ωράριο στο Λύκειο Μουζακίου ανακαλύπτει ένα θησαυρό και με την ικανότητά του, αποφασίζει να τον αξιοποιήσει. Δημιουργεί στην "Πρόοδο" Μουζακίου εκτός του ποδοσφαίρου και τμήμα βόλεϊ, σε μια εποχή που τα αθλητικά σωματεία εκτός ποδοσφαίρου ήταν μετρημένα στα …δάχτυλα και μια νέα εποχή ξεκινά. Ο αύλειος χώρος του Λυκείου Μουζακίου ζωντανεύει, σύλλογοι από Καρδίτσα, Βόλο, Λάρισα επισκέπτονται το Μουζάκι και οι νέοι αρχίζουν να έχουν όραμα.
Την ίδια εποχή σαν καθηγητής Φυσικής Αγωγής κι εγώ υπηρετώντας στη Μαγούλα και θέλοντας να προσφέρω από ένα άλλο μετερίζι στον αθλητισμό του τόπου μου, ψάχνομαι, σκέφτομαι και προβληματίζομαι για κάτι νέο που θα έρθει σαν συμπλήρωμα των ενδιαφερόντων των παιδιών. Τη λύση θα έρθει να μου δώσει μια παρέα συνομηλίκων, που σαν κάτοικος της κωμόπολης την έβλεπα καθημερινά. Πέντε κολλητοί φίλοι που κάποιοι από αυτούς ήδη έπαιζαν στο ποδοσφαιρικό και το τμήμα βόλεϊ της ‘’Προόδου’’ αλλά που ήταν ερωτευμένοι με το μπάσκετ θα ήταν η ...μαγιά για κάτι καινούργιο. Σαν μαθητές Γυμνασίου με την καθοδήγηση του τότε γυμναστή τους του Γιώργου του Λύκα και τη βελτίωσή τους από το γυμναστή τους στο Λύκειο του Σπύρου του Λάμπου είχαν κάποια χρόνια προϋπηρεσία στο άθλημα και ήμουν σίγουρος πως μαζί θα μπορούσαμε να κάνουμε κάτι μεγάλο που θα αντέξει στο χρόνο.
Ο Κώστας Φιλίππου, ο Γιώργος Πλαϊνός, ο Θωμάς Καλαμπαλίκης, ο Νίκος Μαρδάνης κι ο Γιάννης Παπαϊωάννου ήταν η πεντάδα που θα υλοποιούσε την απόπειρά μου να ιδρυθεί ένας νέος Σύλλογος. Μάλιστα τα ίδια ακριβώς παιδιά όταν μετά από συζήτηση μαζί τους να αποτελέσουν τον πρώτο πυρήνα για την ίδρυση του Αρχαιολογικού, Λαογραφικού Συλλόγου "ΟΙ ΓΟΜΦΟΙ" δέχτηκαν παρόλο που η επαφή τους με τους παραδοσιακούς χορούς ήταν μηδαμινή, κατάλαβα πως κάτι θα αλλάξουμε στα λιμνάζοντα νερά της κωμόπολής μας. Με εφαλτήριο τα έσοδα μιας ερασιτεχνικής θεατρικής παράστασης και τη συνδρομή μερικών φίλων υπογράφεται το καταστατικό και ιδρύεται ο «ΓΥΜΝΑΣΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΜΟΥΖΑΚΙΟΥ & ΠΕΡΙΧΩΡΩΝ "Γ. ΠΑΣΣΙΑΛΗΣ"» με τμήματα στίβου και καλαθοσφαίρισης.
Τα δύο πρώτα χρόνια ’79-’80 και ’80-’81 η ομάδα μπάσκετ με τις προσθήκες κάποιων ακόμα παιδιών όπως του ‘’ψηλού’’ Νίκου Γρηγορίου, του Αχιλλέα Γρηγορίου, του Βασίλη Χούτου από το Μαυρομμάτι συμμετέχει στα εφηβικά πρωταθλήματα της ΕΣΚΑΘ. Ο απολογισμός σε επιτυχίες είναι στην αρχή φτωχός και η ομάδα σημειώνει ελάχιστες νίκες, αλλά η αρχή έχει γίνει. Τα παιδιά φεύγουν από τα στενά γεωγραφικά όρια της μικρής τους κωμόπολης, πατούν παρκέ σε κλειστά γυμναστήρια κι όχι στα τσιμέντα και παίζουν με ομάδες όπως ο Γυμναστικός Λάρισας του Σταυρόπουλου, η Ολύμπια Λάρισας του Ζώη, ο Σπόρτιγκ Τρικάλων του Μυλωνά, την ίδια στιγμή που τους διαιτητεύουν μορφές της ευρωπαϊκής μετέπειτα διαιτησίας, όπως ο Λαρισαίος Πιτσίλκας και ο Βολιώτης Κορομηλάς.
Για να διαπιστώσουμε τη σημασία της τότε απόπειρας αρκεί να σκεφτούμε το περιβάλλον της ελληνικής καλαθοσφαίρισης στο οποίο αυτός ο Σύλλογος κινήθηκε. Είναι αρκετά χρόνια πριν το ευρωμπάσκετ του ‘87, στη Ελλάδα δεν υπάρχουν σαν ιερά τέρατα και πόλοι εκτόξευσης της νεολαίας ο Γιαννάκης και Γκάλης και σε όλη τη Θεσσαλία τα ενεργά σωματεία του μπάσκετ είναι ελάχιστα. Από το ’81-’82 η ομάδα συμμετέχει πλέον ενεργά στο πρωτάθλημα ανδρών της ΕΣΚΑΘ που έχει δύο κατηγορίες την Α’ και Β’ Θεσσαλίας. Ο ‘’Πασσιαλής’’ είναι στη Β’ κατηγορία και νέα πρόσωπα έρχονται να προστεθούν στην ομάδα και να τη συμπληρώσουν. Ο Νίκος Πολίτης, ο Γιώργος Κωστόπουλος, Βαγγέλης Κρύος, ο Βαγγέλης Κεραμίδας, ο Στέλιος Καναβός, ο Θανάσης Κωστόπουλος, ο Θωμάς Ζιάκας, ο Γιώργος Κουκουράβας, ο Δημήτρης Πάλλας, ο Μπάμπης Καραούζας και κάποιες φορές και ο προπονητής της ομάδας Φίλιππος Πλακιάς.
Τη αγωνιστική περίοδο ‘83-‘84 η ομάδα μας έχει εδραιωθεί για τα καλά στα θεσσαλικά αθλητικά δρώμενα, αρκετές νίκες και ..ροζ φύλλα αγώνα συσσωρεύονται στα γραφεία του Συλλόγου και έρχεται ένα ακόμη βήμα. Σαν Σύλλογος που ήθελε να έρθει και να παραμείνει δημιουργεί και τμήματα υποδομής συμμετέχοντας στα εφηβικά πρωταθλήματα της ΕΣΚΑΘ. Κάποια από τα παραπάνω παιδιά που έχουν δικαίωμα συμμετοχής σαν έφηβοι αλλά και πολλά ακόμα παιδιά που έρχονται από πίσω αφού το μπάσκετ αρχίζει να γίνεται λατρεία (…κλέβοντας παράλληλα με το ποδόσφαιρο αθλητές όπως ο Δημήτρης Θεολόγης, ο Θωμάς και ο Νίκος Κωνσταντάκης, ο Άρης Γκαγκάς). Οι αδερφοί Βασίλης και Θωμάς Κεραμίδας, ο Πέτρος Σδράκας, ο Γιώργος Πλίτσης, ο Γιώργος Βακουφτσής, τα αδέρφια Γιώργος, Βησσαρίων και Γεράσιμος Σοφογιάννης κι αργότερα το ’84-’85 ο Θωμάς Μαγκούτης με το Χρήστο Στασινό από τους Γόμφους δίνοντας νόημα στον όρο…και περιχώρων, της ονομασίας του Συλλόγου, ο Θοδωρής Μπουρδούβαλης, ο Θωμάς Κοσμάς, ο Βαγγέλης Λιάσκος, ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου, το ‘’85-‘’86 ο Κώστας Γκράβας, και πολλά ακόμη παιδιά που δυστυχώς δε θυμάμαι να τα μνημονεύσω όλα.
Μέσα λοιπόν από αυτή τη μεγάλη διαδρομή κύλησε η δεκαετία του ’80, δεκάδες παιδιά ανδρώθηκαν μέσα στον αθλητισμό, πολλοί αθλητές ήρθαν σε επαφή σώμα με σώμα με μορφές της ιστορίας του αθλήματος, όπως ο Γιαννούλης, ο Ρεντζιάς, ο Σπανούλης, ο Σύλλογος άφησε και συνεχίζει να αφήνει το αποτύπωμά του στην θεσσαλική αθλητική ιστορία, το όνομα του Μουζακίου έγινε γνωστό σε κάθε άκρη και των τεσσάρων νομών του γεωγραφικού μας διαμερίσματος και σε μένα έμεινε και μένει ότι το όραμα που στα τέλη της δεκαετίας του ’70 πήρε σάρκα και οστά με αφετηρία μια δραστήρια πενταμελή παρέα και πολύ αγώνα και προσπάθεια συνεχίζει ακόμη την πορεία και τη διαδρομή του.
Προσωπικά στις αρχές της δεκαετίας του ’90 με δύο τμήματα και ελάχιστη βοήθεια ήταν δύσκολο να ανταποκριθώ. Με την ευκαιρία της μόνιμης πλέον εγκατάστασης του παλιού μου αθλητή, συνεργάτη αλλά και φίλου Γιώργου Πλαϊνού στην περιοχή, λόγω της μετάθεσής του, του παρέδωσα τα κλειδιά του τμήματος του μπάσκετ, όπου και συνέχισε πετυχημένα για μία δεκαετία και πλέον να κρατάει με τους αθλητές που όλο και πλήθαιναν τις τάξεις του Συλλόγου τη …σημαία ψηλά κι εγώ επικεντρώθηκα στην άλλη μεγάλη μου αγάπη το τμήμα στίβου.
Κλείνοντας, μετά από κάποια χρόνια αδράνειας, που συμβαίνει σε όλους τους συλλόγους, μια νέα παρέα παιδιών, παλιών αθλητών ήρθε να δώσει ξανά ζωή στο Σύλλογο που αγωνιστικά κλείνει φέτος ΣΑΡΑΝΤΑ (40) χρόνια ζωής!!! Είμαι σίγουρος πως με πολύ προσπάθεια και αγώνα θα πετύχουν και θέλω και παρακαλώ να πετύχουν.
Ευχή μου είναι να μας έχει ο θεός καλά και να γιορτάσουμε όλοι μαζί σε μια δεκαετία το ΜΙΣΟ ΑΙΩΝΑ δραστηριότητας αυτού του ΜΕΓΑΛΟΥ και ΙΣΤΟΡΙΚΟΥ πλέον Θεσσαλικού Συλλόγου!!
Το Διοικητικό Συμβούλιο του συλλόγου:
Πρόεδρος: Ηλίας Γκαραβέλας
Αντιπρόεδρος: Γιάννης Πολύζος
Γενικός Γραμματέας: Στέργιος Κούρτης
Ταμίας: Στέργιος Παΐδας
Έφορος υλικού: Πολυχρόνης Τσιτσώνης
Γενικός αρχηγός: Γεώργιος Καλιώρας
Ειδικός γραμματέας: Λάμπρος Πλακιάς
Υπεύθυνος Μ.Μ.Ε: Νικόλαος Πολίτης
Μέλος: Τριαντάφυλλος Τριανταφύλλου
Μέλος: Φάνης Καραγιάννης
Μέλος: Θωμάς Σκύλλας
Όλοι μαζί θα φέρουμε νεες επιτυχίες στα Αθλητικά δρώμενα της περιοχής μας.