Η ενέργεια προσωποποιημένη και ένα γέλιο μεταδοτικό, πακέτο με έναν αυτοσαρκασμό που δεν ταιριάζει στα 15 της χρόνια κι ένα σουτ που μπορεί να είναι το μεγαλύτερο όπλο της.
Η Έλενα Μποσγανά είναι μια ξεχωριστή κατηγορία. Ακόμη και μέσα στην στενοχώρια της για τον χαμένο τελικό, δείχνει έτοιμη να κάνει το επόμενο βήμα.
«Σίγουρα θελαμε όλες να ανέβουμε στο πρώτο σκαλί, να ακούσουμε Εθνικό Ύμνο κλπ κλπ και στενοχωρηθήκαμε που δεν τα καταφέραμε. Αλλά τι να κάνουμε τώρα; Ήρθαμε για να ανεβάσουμε την ομάδα κατηγορία και τα καταφέραμε. Είμαστε χαρούμενες που τα καταφέραμε και όσο περνάει η ώρα πιστεύω θα κυριαρχεί η χαρά γι’ αυτό που πετύχαμε».
Στην προσπάθεια να «στρογγυλέψεις» τα αρνητικά ποσοστά στο σουτ της μιλώντας σε ένα 15χρονο κορίτσι, η αντίδρασή της είναι αποστομωτική: «Καλέ, πείτε το! Καθόλου δεν με πήγε! Τι να πούμε; Ψέματα; Να σας πω, για μένα το κακό είναι όταν είσαι μόνη σου να μην σουτάρεις! Δεν μου βγήκαν τα σουτ που πήρα σήμερα. Είχαμε λίγο χρόνο, έπρεπε να πλησιάσουμε, πήρα τα σουτ, αλλά..»
Όσα κάνει στο παρκέ άλλωστε εκτιμήθηκαν δεόντως από τους προπονητές των ομάδων, που της έδωσαν θέση στην καλύτερη πεντάδα της διοργάνωσης. Αν το περίμενε; Η περιγραφή δική της: «Όχι φυσικά... Τι να το περιμένω. Αφού ακούω τον τύπο που μιλούσε να λέει «Νumber 5, Greece» και λέω «μπα, λάθος κάνει, μπερδεύτηκε ο τύπος». Και δεν κουνήθηκα. Αλλά τελικά δεν μπερδεύτηκε (γελάει). Χάρηκα, αλλά δεν επαναπαυόμαστε».
Στην ερώτηση να βλέπει τον ευατό της και MVP κάποια στιγμή θα γυρίσει στην ομάδα: «Μακάρι, γιατί όχι; Αλλά το θέμα είνα να πάει καλά η ομάδα, γιατί διαφορετικά ούτε διακρίσεις έρχονται ούτε τίποτα. Από την καλή πορεία της ομάδας έρχονται και τα άλλα».
Η Ελλάδα ήταν η μόνη χώρα που είχε διπλή εκπροσώπηση στην πεντάδα. Λέει κάτι αυτό; «Πιστεύω πως έδειξε που βρισκόμαστε. Φάνηκε στην διπλή εκπροσώπηση. Φάνηκε ότι είμαστε πιο ομάδα. Είχαμε όλο το πακέτο. Θα μπορούσε να είναι και τρίτη παίκτρια παρούσα».
Η Εθνική Γυναικών και η συμπαράστασή της βρήκε τη θέση της και στην κουβέντα με την Μποσγανά: «Τώρα θα δούμε εμείς το παγκόσμιο κύπελλο και ποιος ξέρει.. Ίσως καταφέρουμε να μαζευτούμε και να στέλνουμε κι εμείς τα δικά μας βιντεάκια, τις δικές μας ευχές. Πω! Πω! Όταν ήρθε η κόουτς Καλέντζου και μας είπε έχετε αυτό το βίντεο μας κόπηκαν τα πόδια σε όλες. Λέμε δεν παίζει αυτό! Μας έβλεπαν και μας στήρίζαν! Είναι όνειρό μου να παίξω στην Εθνική Γυναικών. Και ίσως τα καταφέρω, αν δουλέψω σκληρά».
Η κουβέντα με τη δουλειά και την Εθνική Γυναικών, φέρνει στο προσκήνιο και την Μάλτση, που έφτασε τους 3001 πόντους με τα γαλανόλευκα. «Μακάρι αν φτάσω Εθνική Γυναικών καταρχάς να είναι ακόμη εκεί αν γίνεται! Λοιπόν, τώρα για τους 3001 πόντους... Δεν ξέρω, ή μάλλον ξέρω πως τα κατάφερε και έφτασε σε αυτόν τον αριθμό που όσο τον σκέφτεσαι, τόσο πιο μεγάλος φαντάζει... Με τη δουλειά και την επιμονή της. Μακάρι να καταφέρε κι εγώ να είμαι εκεί για την Εθνική Γυναικών.. Τώρα για τους 3001 δεν ξέρω (γελάει)».
Στο μυαλό της η Εθνική Ομάδα είναι όνειρο. Όταν τίθεται η ερώτηση για το αν βλέπει τον εαυτό της να αρνείται την παρουσία της σε αυτή, είναι κάθετη, με αυτόν τον τρόπο που έχεις όταν είσαι 15 – 16 χρονών, αλλά αυτά που λέει δεν τα ακούς ούτε από άτομα που είναι 30 χρονών: «Δεν υπάρχει περίπτωση να πως «όχι, φεύγω και παρατάω την Εθνκή Ομάδα». Και ξέρετε γιατί; Γιατί δεν είναι κάτι δεδομένο! Είναι ευλογία, είναι τεράστια τιμή να παίζεις για την χώρα σου. Είναι η ομάδα της καρδιάς μας όπως είπε και η Ιωάννα».
