Διαβάστε την συνέντευξη του Βαγγέλη Τσάπα στο Basketa.Gr και την αναφορά του στην ομάδα του Γυμναστικού Λάρισας / Φάρου.
“Βρισκόμαστε και στην ευχάριστη θέση να ανακοινώσουμε επίσημα ότι υπάρχει προφορική συμφωνία με τον αντιπρόεδρο του Φάρου Κερατσινίου, Τσάπα Ευάγγελο και ένα team νέων επενδυτών οι οποίοι θα συμβάλουν στην ομαλοποίηση της κατάστασης και θα συντελέσουν στην επίλυση των όποιων προβλημάτων έχουν δημιουργηθεί”. Αυτά μεταξύ άλλων μας πληροφορούσε μια ανακοίνωση του Γυμναστικού Λάρισας / Φάρου προς τα τέλη Φεβρουαρίου. Και πέραν των εξελίξεων στην ομάδα αυτή, το όνομα του Βαγγέλη Τσάπα ενεργοποιούταν πια επισήμως και στην Stoiximan. Gr Basket League. Εκτός από την Α1 γυναικών, όπου έχει τον Φάρο και την Β’ Εθνική με το… τρένο του Ιωνικού που κέρδισε με πανηγυρικό τρόπο την άνοδο. Με διαφορά ο πιο… πολυθεσίτης παράγοντας στον χώρο του μπάσκετ. Και με “επιδόσεις” και αποφάσεις που έχουν συζητηθεί. Από νίκες, προκρίσεις, ανόδους, ρεκόρ, μέχρι φυσικά την πεισματική του άρνηση να απολαύσει ένα “παιδί” του στην μεγάλη κατηγορία. Ο Βαγγέλης Τσάπας αφού έβαλε… στο κεφάλι του και μια επιχείρηση – παραμονής, κόντρα στη συνήθεια των ανόδων και του πρωταθλητισμού, μιλάει για όλα στο Basketa.Gr και δέχεται να λύσει κάθε πιθανή απορία.
– Οπως ξανασυνέβη το περασμένο καλοκαίρι. Ανεβάζετε τον Φάρο, γίνεται η συμφωνία με τους Λαρισαίους, φαίνεται ότι κλείνεις το κεφάλαιο. Και ξαφνικά εμφανίζεσαι σε μια δύσκολη περίοδο, μαζί με την νέα στον χώρο οικογένεια Μπούμπουρα.
“Να σου τα πω ακριβώς. Τον περασμένο Σεπτέμβριο που ολοκληρώθηκε η μετακόμιση του Φάρου στην Λάρισα εγώ δεν ήθελα να έχω καμία εμπλοκή. Εμφανίστηκαν οι άνθρωποι από την Λάρισα που ήθελαν να τρέξουν την ομάδα επαγγελματικά… υποτίθεται, με μεγάλα εισαγωγικά αλλά τέλος πάντων, και το δικό μου σκεπτικό για να προχωρήσω αυτή τη συμφωνία ήταν ότι τα έσοδα που προβλέπαμε για αυτή την μετακίνηση θα πήγαιναν στο γυναικείο του Φάρου για να πρωταγωνιστήσει στην Α1.Ελα όμως, που αυτή η συμφωνία υλοποιήθηκε κατά το 25% κι έβλεπα την αδυναμία τους να υλοποιήσουν όσα είχαν δεσμευτεί. Εγώ παρέμενα αμέτοχος, δεν ήθελα καμία σχέση και εκεί, τον Φεβρουάριο, εμφανίζεται ο Γιάννης Γιαννάκης, μου ζητάει ένα ραντεβού μαζί ήταν με τον Βασίλην τον Ντάκουλα. Εγώ στο μεταξύ είχα ήδη κινήσει διαδικασίες για τις οφειλές προς τον ερασιτέχνη Φάρο από την Λάρισα, η ομάδα ήταν με το ένα πόδι… στον τάφο όπως όλοι ξέρουν και με πιάνουν και μου λένε ότι υπάρχει η διάιθεση να μπει στον χώρο του μπάσκετ ένας πολύ μεγάλος επιχειρηματίας που θέλει να αγοράσει τον Φάρο. Εγώ ήξερα λίγο πρόσωπα και καταστάσεις, κυρίως όμως υπήρχε το χρέος στον ερασιτέχνη Φάρο που ελέγχω και θεώρησα ότι ήταν ευκαιρία να μπουν τα πράγματα σε μια σειρά, να μπει ένας σοβαρός άνθρωπος και να δούμε το μέλλον. Ουσιαστικά λοιπόν, εγώ έκανα την γέφυρα μεταξύ των παροδικών μετόχων ενός εξαμήνου και μιας σοβαρής κατάσταση μου ήταν ο κύριος Μπούμπουρας”.
Δεν θέλω να δικαιώνομαι μέσω αποτυχιών
– Ο Δασταβρίδης με τον οποίο συμφώνησες αρχικά, μπαίνει με ενθουσιασμό και στα μισά του δρόμου βλέπει ότι το φορτίο είναι βαρύ, κλατάρει. Είναι ενός είδους δικαίωση αυτό για σένα που επιμένεις να αρνείσαι να μπεις στην διαδικασία του να “σηκώσεις” μια ΚΑΕ κι ας έχει ανέβει η ομάδα δυο φορές;
“Δεν περίμενα την αποτυχία του Δασταβρίδη για να πειστώ ότι είναι σωστή η δική μου απόφαση να μην μπλέξω. Εγώ ξέρω και τις δυνάμεις μου και τις δυνατότητές μου, μέχρι πού μπορώ να πάω, πόσα να αντέξω με συνέπεια. Να ξέρεις ότι στην διάρκεια των διαπραγματεύσεων τον είχα προειδοποιήσει άπειρες φορές προφορικά, αλλά εγγράφως ότι πάνε να κάνουν κάτι δύσκολο. Είχα δεσμευτεί όμως, δεν μπορούσα να κάνω πίσω. Δεν είναι δικαίωση, στενοχώρια είναι. Δεν θέλω να κάνω πράγματα στην ζωή μου για να αποτυγχάνουν και να δικαιώνομαι. Στο κάτω κάτω, δεν υπάρχει δικαίωση στον ρεαλισμό, όταν πιστεύει ότι αυτό είναι που μπορείς να κάνεις. Μπορεί να εμφανιστεί ένας ονειροπόλος και να κάνει κάτι καλύτερο, εγώ είδα ότι δεν μπορούσα και καλά έκανα και δεν το έκανα”.
– Αρα, απαντάς και στο γιατί δεν έχεις γευτεί καμία από τις ανόδους που πέτυχαν ομάδες; σου; Μέχρι εκεί φτάνει το… πάπλωμα;
“Ναι, αλλά έχω και να αντιπαραθέσω πράγματα για το τι γεύομαι. Είπαμε να φτιάξουμε μια γυναικεία ομάδα που να πιάσει το ταβάνι της, ν βγει δεύτερη δηλαδή αφού ο Ολυμπιακός είναι σε άλλο επίπεδο. Και το κάναμε και έχουμε δέκα ανθρώπους στο γήπεδο. Φαίνεται ότι ο σύλλογς αυτός συνολικά έχει ταβάνι και δεν είναι για Α1, τώρα αν βρεθεί ένας κατάλληλος επιχειρηματίας, μακάρι να είναι ο κύριος Μπούμπουρας, ξοδέψει περισσότερα χρήματα και καλύψει τα κενά που εγώ είχα, μακάρι να κάνει το βήμα παραπάνω. Εγώ δεν μπορώ να αντεπεξέλθω παραπάνω, οι δικές μου δυναότητες μέχρι εκεί είναι”.
Αν σωθεί με το καλό, θα είναι λόγω του… συνθετικού “Φάρος”
– Αυτή η ομάδα, της Λάρισας, κοντεύει να τελειώσει το πρωτάθλημα και ακόμα δεν ξέρουμε πώς την λένε. Γυμναστικός; Φάρος; ΓΣΛ; Χωρίς το Σ; Δεν είναι μια απώλεια ταυτότητας που μπερδεύει και τον κόσμο;
“Θα σου πω κάτι κι ας το πάρουν στραβά όλοι. Αν δεν υπήρχε το συνθετικό Φάρος στο όνομα αυτή της ομάδας, δεν θα σωνόταν, έστω πάλευε για να σωθεί. Η κεκτημένη ταχύτητα του Φάρου στην αρχή, μαζί με το DNA που μετέφερε ο Παπαμακάριος ώθησαν να έρθουν οι πρώτες νίκες. Και για να μη νομίζει κανείς ότι αποδίδω στην… μεταφυσική πράγματα, εννοείται ότι αυτές τις νίκες τις πήρε μια άριστα στημένη ομάδα από τον Σκουρτόπουλο, οι επιλογές που έκανε ο Θανάσης και η ομάδα που έφτιαξε ήταν ομάδα οκτάδας, ούτε καν για να κινδυνεύσει. Ο Γυμναστικός, οι δικοί του άνθρωποι, ήταν αυτοί που δεν αντεπεξήλθαν, και αυτό είναι δικό τους λάθος. Η αύρα που κουβαλούσε ο Φάρος, με την δουλειά του Θανάση, αν δούλευε νοικουρεμένα αυτή η ομάδα σου ξαναλέω θα πήγιανε στην οκτάδα. Αν δεν έγιναν πράγματα φταίνε ξεκάθαρα οι άνθρωποι της Λάρισας, δεν χρειάζεται παραπάνω ανάλυση αυτό. Ο Φάρος επίσης μέσω εμού ήταν τον Φεβρουάριο που μεσολάβησε για να γίνει η δουλειά με τον Μπούμπουρα και τον Γιαννάκη. Αν δεν ανεβαίναμε όλοι μαζί πάνω εκείνη την Παρασκευή πριν το ματς με την Κύμη δεν θα υπήρχε ομάδα να κατέβει. Ακούγεται δραματικό αλλά είναι γνωστά, τα είπε και ο Σκουρτόπουλος σε συνέντευξη σε εσάς, ήταν όλοι με μια βαλίτσα στο χέρι έτοιμοι να φύγουν, σε ένα σουβλατζίδικο τους μαζέψαμε και τους πείσαμε να μείνουν”.
– Ξαναμπλέκεις λοιπόν, γιατί; Για να εξασφαλίσεις το χρέος στον ερασιτέχνη Φάρο ή, το ξανασκέφτηκες και είπες να το δοκιμάσεις του χρόνου και να είσαι εκεί;
“Αν δεν έμπλεκα εκείνη την ώρα, να ακολουθήσω την πρωτοβουλία αυτών των αθρώπων, ήταν μαθηματικά βέβαιο ότι του χρόνου ο Φάρος… σκέτος θα έπαιζε στην Β’ Εθνική στο Κερατσίνι. Εγώ γι’ αυτή την ιστορία, τον Φάρο, έχω δώσει το αίμα μου, τους τα είχα πει στην Λάρισα από το καλοκαίρι. Ο Φάρος είχε δημιουργήσει ένα όνομα σοβαρότητας και φερεγγυότητας και αυτό μέσα σε τριες μήνες έπεσε σαν πύργοες από τραπουλόχαρτα. Με πλκήγωνε αυτό ρε φίλε, το καταλαβαίνεις, έτσι η προοπτική να πάει σε σωστά χέρια και να συνεχίσει την πορεία του με το σήμα του Φάρου, γιατί κι αυτό πήγαν να μας το αλλάξουν κι ας ήταν διαφορετική η αρχικήσυμφωνία, μου προκάλεσε το κίνητρο να εμπλακώ, να γίνω ο ενδιάμεσος. Τώρα, αν αυτό εξελιχθεί σε κάτι μελλοντικό δεν εξαρτάται μόνο από μένα, αλλά κυρίως από τους νέους μετόχους. Αν θέλουν μια συνεργασία, είναι δικό τους θέμα, ας σωθεί με το καλό η ομάδα και μετά θα δούμε τις πιθανότητες συνεργασίας, τώρα είμαι χίλια τα εκατό μαζί τους να πετύχουμε τον στόχο, αυτοί έχουν το μαχαίρι και το καρπούζι για την συνέχεια”.
Εκλεισε ο κύκλος μου στον Φάρο
– Με το γυναικείο μπάσκετ γιατί έμπλεξες; Βλέπεις μια προοπτική στον χώρο στην Ελλάδα ή ήταν απλά το έμβλημα του Φάρου;
“Ας πούμε ότι ήταν άλλη μία διαστροφή μου. Θεωρώ ότι στην ενασχόλησή μου με το μπάσκετ έτσι κι αλλιώς υπάρχει μεγάλη διαστροφή, στο πώς σκέφτομαι και υλοποιώ πράγματα. Εγώ όσα υποσχέθηκα όταν πήρα αυτή την απόφαση τα υλοποίησα ακριβώς. Θεώρησα ότι θα ήταν μεγάλη δουλειά για το Κερατσίνι να γίνει δςεύτερη δύναμη στην Ελλάδα. Θα ήταν μεγάλο δέλεαρ. Τελικά δεν είναι. Η εμπλοκή μου με το γυνακείο ήταν μια… αποτυχημένη επιτυχία! Ετσι το βλέπω, εγώ τα λέω με το όνομά τους. Εζησα μέσα από αυτήν όμως μια εκπληκτική σχέση με τα κορίτσια, το αισθάνθηκα πολλές φορές, παρά την μεγάλη μου απογήτευση με την εικόνα που ένλεπα στην κερκίδα. Νιώθω μεγάλη υποχρέωση απέναντι σε αυτές τις κυρίες, με Κ κεφαλαίο, θα είχα φύγει να ξέρεις μέσα στη χρονιά αν δεν φέρονταν έτσι αυτές. Αυτό όμως δεν αλλάζει ότι από τον Φάρο είμαι με το ενάμισι πόδο εκτός, δεν έχω να κάνω κάτι άλλο, ο κύκλος αυτός έχει τελειώσει, εκτός πια αν με πείσει το πλάνο του Μπούμπουρα να επιστρέψωψ και να είμαι ένας στρατιώτης στην προσπάθειά του”.
– Πιστεύεις δηλαδή ότι ο Μπούμπουρας μπήκε στο μπάσκετ και μπορεί να ασχοληθεί και με το γυναικείο;
” Κοίτα, ο Φάρος είναι μια από τις πέντε ομάδες που έχει αντρικό και γυναικείο στην Α1, μαζί με Ολυμπιακό, Παναθηναϊκό, ΠΑΟΚ και Πανιώνιο, άρα αν το δεις και εμπορικά παίρνει ένα brand name με προοπτική, οπότε μπορεί να τον ιντριγκάρει στο να χτίσει κάτι πάνω σε αυτό. Δεν είναι δική μου δουλειά όμως, αυτός θα αποφασίσει”. – Αυτές οι κυρίες που ανέφερες με τόση αγάπη, μήπως… απειλούν την περίφημη παρέα που έχετε φτιάξει με μια ομάδα αντρών παικτών τα τελευτασία χρόνια;”Θα σου πω κάτι που μπορεί να ακουστεί περίεργο, αλλά είναι η αλήθεια. Ολοι ξέρουν τι μας δένει με τα αγόρια, είμαστε μαζί χρόνια και έχουμε πετύχει πολλά, όμως, στα μάτια αρκετών κοριτσιών είδα πολύ μεγαλύτερη εκτίμση και σεβασμό σε σχέση με του άντρες. Με αυτούς υπάρχει πάθος, με όσα συνεπάγεται, όσα λέει η έντονη αντρική φιλία εκεί όμως με τις κοπέλες υπάρχει σεβασμό και πραγματικά θεωρώ ότι η σχέση μου μαζί τους μπορεί να γίνει πιο σωστή”.
Κοιμούνται και ξυπνάνε με την σκέψη του Ιωνικού
– Οι γυναίκες λοιπόν είναι ο Φάρος, η Λάρισα υποτίθεται θα τον χρηματοδοτούσε και κάπου έπρεπε να πάει και η αντροπαρέα και μπαίνει στη ζωή ο Ιωνικός. Μεγάλο όνομα, ιστορία βαριά, αλλά κάτι άγνωστο για σένα.
“Εντάξει, δεν είναι και ακριβώς έτσι. Ξέρεις, όταν ανέβηκε ο Φάρος από την Α’ ΕΣΚΑΝΑ ήμουν και πάλι απογοητευμένος από την παρουσία του κόσμου και επειδή δεν ήξερα και πολλά πράγματα φοβόμουν την Γ’ Εθνική και τότε κάναμε ένα πρώτο ραντεβού με την τριμελή επιτροπή που τρέχει τον Ιωνικό, τον Θάνο, τον Νικήντα και τον Δημήτρη. Ημουν τότε μαζί με τον Αντρέα τον Πολέμη, είπαμε να πάμε να συνεργαστούμε, χάλασε η ιστορία για κάτι αστείο, μια βλακεία, δικό τους λάθος και το έχουν αναγνωρίσει, αλλά τέλος πάντωνς, υπήρχε μια σχέση. Τότε ξεκάθαρα ήταν ο Αντρέας που με κράτησε στον Φάρο κι έβαλε πλάτη να συνεχίσουμε, αλλά την σκέψη του Ιωνικού την είχα.Μετά την χρονιά που είχαμε πέρυσι στο αντρικό και με τις εξελίξεις με την Λάρισα, εγώ δεν άντεχα την ιδέα να χωρισοτύμε με μια ομάδα 4-5 παιδιών, ήθελα να πάμε κάπου όλοι μαζί και έτσι καταλήξαμε στον Ιωνικό. Οι άνθρωποι μας αγκάλιασαν από την πρώτη στιγμή, ο Ιωνικός έχει πολλούς που ξυπνάνε και κοιμκούνται με την σκέψη του, μας αγάλιασαν, έγινε κάτι ζεστό από την αρχή. Στο κύπελλο ζήσαμε μαγικές στιγμές, τίγκα το γήπεδο έχει τεράστιο κόσμο, νίκες με Περιστέρι, Τρίκαλα, Ηρακλή, δεθήκαμε όλοι μαζί και είμαστε καλά, για να το πω όσο πιο απλοϊκά γίνεται”.
– Ωραία είναι να νικάς, αλλά αυτή η ομάδα που ήταν άλλη κατηγορίας και την πλεοψηφία των αγώνων την έπαιρνε… πριν το τζάμπολ δεν υπάρχει ο κίνδυνος να σε ξενερώσει; Λίγη ίντριγκα ρε παιδί μου δεν λείπει;
“Ακου, θα σου πω, το να αγωνιώ για το αποτέλεσμα, δεν μου έχει λείψει. Την περασμένη Κυριακή όμως, που παίζαμε μεγάλο ντέρμπι με τον Διαγόρα, έστω για γόητρο αφού δεν είχαμε βαθμολογικά άγχη, ήθελα οπωσδήποτε τη νίκη, με πάθος. Αυτή η αίσθηση, του να παίζω μεγάλα ντέρμπι λοιπόν μου έχει λείψει ίσως”. – Ναι αλλά έφτασες 24η αγωνιστική να το ζήσεις, άντε να είχε άλλο ένα πριν, δεν είναι βαρετό;”Το ξέραμε αυτό κατεβάζοντας στην Β’ Εθνική αηυτή την ομάδα, αλλά υπήρχε ένα τεράστιο αντίβαρο που ήταν ο κόσμος. Δεν ήταν μόνο ο Πλάτωνας που ήταν συνέχεια γεμάτος, πήγαινες και εκτός και ζούσαμε όμορφες καταστάσεις. Εγώ αυτό δεν το είχα ζήσει. Θυμάμαι κάποτε γκρίνιαζε ο Πολέμης για τον κόσμο του Φάρου, του έλεγα εγώ εντάξει ρε Αντρέα, αυτοί είμαστε. Μου έλεγε δεν είναι έτσι, είναι μεγάλη ιστορία ο κόσμος, αποδεικνύεται ότι είχε δίκιο. Το έζησα φέτος, ξέρεις τι είναι να χοροπηδάνε για 40 λεπτά, ήταν τεράστιο κίνητρο, αλλιώς θα… κοιμόμασταν στον πάγκο αρκετές φορές”.
– Ολο αυτό το… μίγμα η λογική λέει ότι πάει στην Α2 για να περωταγωνιστήσει. Αν έρθει άλλη μια άνοδος; Πάλι ο Τσάπας θα πει καλή τύχη και θα αναζητήσει κάτι άλλο ή θα έρθει η ώρα να ασχοληθείς και με την μεγάλη κατηγορία;
“Κοίτα, όταν εμφανίστηκα εγώ εκεί και κάναμε ραντεβού και με τον κόσμο, η υπόσχεση ήταν ότι θα κάναμε μια προσπάθεια να πάμε την ομάδα στην Α1. Θεωρώ ότι αν έρθει αυτό του χρόνου, θα κλείνει και ηλικιακά ο κύκλος πολλών από τους παίκτες που με εμπιστεύτηκαν και όλα αυτά τα χρόνια πορευτήκαμε μαζί και ζήσαμε όσα ζήσαμε. Εκεί πια θα σταματήσει να υπάρχει το ερέθισμα αυτών των παικτών και θα είναι μια πιο ρεαλιστική κατάσταση, να δούμε αν θα με ενδιαφέρει να ασχοληθώ και να φτιάξουμε κάτι όλοι μαζί, αλλά θα το κοιτάξω εκείνη την ώρα. Ο Ιωνικός όμως, μπορεί να σταθεί και χωρίς εμένα, άνετα, αυτή είναι η διαφορά ότι ο Φάρος δεν μπορούσε να σταθεί χωρίς εμένα και τον Πολέμη”.
Ποιός χρωστάει καλή κουβέντα…
– Για τον ένα ή, τον άλλο λόγο πάντως, βρίσκεσαι μπλεγμένος με πολλά. Θα έλεγε υπερεκτίθεσαι, είναι πολλοί που αναρωτιούνται τελικά τι επιδιώκει αυτός ο Τσάπας και είναι μέσα σε όλα;
“Ε, καλά, ποιός χρωστάει καλή κουβέντα δηλαδή για να την ακούσεις… (γελάει)… Κοίτα για να τα βάλουμε σε μια ρεαλιστική βάση, το γυναικείο είναι ο Φάρος, γι’ αυτό έγινε η συμφωνία της Λάρισας με τον ερασιτέχνη, αυτό είχα στο μυαλό μου. Εντάξει, ο Ιωνικός ήταν η στέγη για την παρέα που έχουμε φτιάξει, ο Φάρος η ουσιαστική προσωπική μου ενασχόληση και η Λάρισα κάποια στιγμή επειδή ο Γιαννάκη λείπει 22 χρόνια από το μπάσκετ, μπήκα εγώ να κάνω την γέφυρα για να ξαναμπεί στον χώρο”.
– Η Λάρισα πάντως είναι μια μεγάλη πόλη με αθλητική παράδοση, θα μπορούσε να δώσει ερεθίσματα, όμως άλλα δείχνει και η ανταπόκριση του κόσμου.
“Η Λάρισα θα μπορούσε να κάνει θαύματα, αλλά όχι με αυτόν τον τρόπο. Οι άνθρωποι αυτή την εποχή θέλουν ξεκάθαρες κουβέντες, αυτοί όμως που ξεκίνησαν την προσπάθεια δεν ήταν ξεκάθαροι και το όλο εγχείρημα δημιούργησε αποστροφή αντί να δώσει ερεθίσματα συμπαράστασης”.
Δεν γίνεται να επιβιώνει το μπάσκετ από την τρέλα μερικών
– Την ιστορία του μπάσκετ στην Ελλάδα πώς την βλέπεις; Ακόμα έλκει ανθρώπους που δείχνουν διάθεση να βάλουν λεφτά, βλέπεις ανοδική πορεία ή στασιμότητα;
“Μα είναι ξεκάθαρο ότι γίνεται δουλειά μόνο από την προσπάθεια δέκα ανθρώπων ο καθένας από τους οποίους στερεί από την οικογένειά του κάτι για να το δώσει στο μπάσκετ, είτε μιλάμε για Αγγελόπουλος και Γιαννακόπουλους είτε για πιο μικρά μεγέθη, είναι καθαρά προσωπική τρέλα.Θεωρώ και σίγουρα δεν είμαι ο μόνος ότι θα έπρεπε να υπάρχει μια τέτοια δομή που να επιτρέπει επιβίωση των ομάδων χωρίς να στηρίζονται στα λεφτά του ενός και να μην έχουν μέλλον αν αυτός φύγει, αλλά είναι δύσκολο, θέλει πολλή δουλειά από πολλούς”.
– Επιστρέφοντας λοιπόν στο καθαρά προσωπικό, για βάλε εσύ ένα επίθετο για να χαρακτηρίσεις τον Τσάπα στο μπάσκετ;
“Διεστραμμένος είμαι, δεν έχει κάτι άλλο. Γεννάει ιδέες το μυαλό μου, προσπαθώ να βρίκσω κίνητρα, να βάζω στόχους. Πάνε τώρα αυτοί οι παίκτες να παίξουν Β΄Εθνική με τον Ιωνικό, τι κίνητρο να έχουν στην κατηγορία ο Καράμπουλας, ο Βασιλόπουλος, ο Μπατής, αυτοί είναι παίκτες Α1. Κι όμως, μία βρίσκουμε κίνητρο τους 100 πόντους, είχαμε να πάμε αήττητοι που δεν το καταφέραμε, είναι δέλεαρ να συντηρείς μια κατάσταση”.
– Εύκολα υποθέτει κάποιος ότι είσαι ο πρόεδρος του στιλ “αφού πληρώνω, έχω και λόγο στην ομάδα”.
“Κοίτα, αν το λες σε σχέση με την δουλειά των προπονητών, χαίρομαι που το βάζεις στο τραπέζι για να μην αφήνουμε σκιές. Ναι, ότι έχω κάποια παιδιά δικά μου και θέλω να είναι στις ομάδες που ασχολούμαι, το ξέρουν όλοι. Ομως εγώ τελειώνω έξω από τις γραμμές. Για την Λάρισα σου είπα και πιο πάνω, είναι τεράστια η προσφορά και η συμμετοχή του Σκουρτόπουλου στο ότι τώρα μιλάμε για σωτηρία. Στο γυναικείο έχω χρόνια συνεργασίας με τον Γιώργο Λειβάδη, κάνει άψογη δουλειά ο άνθρωπος και φαίνονται τα αποτελέσματα. Και στον Ιωνικό, γνώρισα φέτος τον Μάριο Γούναρη και είναι δικό του έργο ότι διαχειρίστηκε αυτές τις προσωπικότητες, παρουσίαζε στο γήπεδο μια ομάδα αντάξια των παικτών που είχε και φυσικά έγιναν τόσα ρεκόρ και ήρθε άνετα η άνοδος”.
– Εχεις φανταστεί την συνέχεια στο μυαλό σου; Εχεις συγκεκριμένο στόχο ή όσο βρίσκεις κίνητρα θα σχολείσαι;
“Κοίτα, σαν Βαγγέλης ξέρω ας πούμε ότι δεν θα πάρω πρωτάθλημα με μια ομάδα στο ανώτατο επίπεδο, σου είπα ότι πατάω καλά στα πόδια μου και στις αποφάσεις μου. Και στο γυναικείο είπαμε για δεύτεροι κάναμε σχέδια, το πετυχαίνουμς για την ώρα. Μου έλεγαν κάποιοι να πάρουμε μια ξένη να νικήσουμε τον Ολυμπιακό, τους απαντούσα δεν γίνεται, μόνο αν του κλέβαμε κανα ματς. Ο στόχος είναι ξεκάθαρος, να τελειώσουμε αυτή τη χρονιά και μετά έχουμε άλλη μία με αυτή την παρέατων παιδιών. Θα βάλουμε άλλον ένα στόχο, να ανεβάσουμε τον Ιωνικό ξανά, δεν ξέρω αν θα τα καταφέρουμε αλλά θα κάνουμε την προσπάθεια, το χρωστάμε. Οσον αφορά τον Φάρο, σου ξαναείπα, εγώ έχω τελειώσει εκτός αν υπάρξει νέα πνοή και εγώ μείνω βοηθητικά”.
– Η χρονιά είχε επιτυχίες, και διεκδικούνται ακόμα κι άλλες, είχε ρεκόρ, είχε συγκινήσεις, από όλα όσα έζησες τι ξεχωρίζεις; Ολα έχουν την γλύκα τους ή, κάτι είναι ξεχωριστό; Εγώ θα πόνταρα στον Ιωνικό.
“Ο Ιωνικός όντως είχε… ψωμί. Και δεν μένω στην άνοδο, όταν είδα όμως στο κύπελλο να κερδίζουμε τα Τρίκαλα, μια ομάδα Α1, να δείχνουμε και φέτος ότι μπορούμε να φτιάχνουμε στις μικρότερες κατηγορίες ομάδες που να μοιτάνε στα μάτια αυτές της μεγαλύτερης, όπως είχαμε κάνει και με τον Φάρο τόσες φορές, τότε μιλάμε για μεγάλη επιτυχία. Στην πραγματικότητα, όμως, η μεγαλύτερη πρόκλησης είναι να σωθεί ο Φάρος στην Λάρισα. Πριν το ματς με την Κύμη, που σου είπα ότι πρωτοπήγαμε, έπιασα το κεφάλι μου και λέω του Γιαννάκη, εδώ είναι μόνο καμμένη γη, τίποτα άλλο. Οταν ήρθε ο γιος του Μπούμπουρα με ρώτησε με αγωνία, μπορεί να σωθεί αυτή η ομάδα; Του είπα κάντες μερικά πράγματα εσείς, να κάνουμε μερικά κι εμείς και θα σωθεί. Αρα, αν με το καλό τα καταφέρουμε αυτή θα είναι η μεγαλύτερη επιτυχία, τόσο επειδή δεν υπήρχε τίποτα εκείνη την ημέρα, όσο επειδή είναι και λίγο σε άγνωστα νερά”.
– Κι αν σωθεί, μετά τι γίνεται; Ξέρεις ότι κυκλοφορούν σενάρια για να μείνει στην Λάρισα, να γυρίσει στο Κερατσίνι, να την πάει ο Μπούμπουρας στον τόπο του, την Λήμνο, αλλά και να αγοράσει ο Αρη το ΑΦΜ.
“Εγώ θα σου ξεκαθαρίσω ένα σενάριο και θα σου αποκλείσω αυτό του Αρη, το οποίο περνάει και από τον ερασιτέχνη τον οποίο εκπροσωπώ εγώ. Αυτό ξεκάθαρα και τέλος. Τα άλλα δεν είνα δική μου υπόθεση. Είναι των νέων ιδιοκτητών και δεν μπορώ να μπω ούτε στο μυαλό τους ούτε στα χωράφια τους”.
Πηγή:http://basketa.gr
