Τα απόγευμα της Τετάρτης στο κλειστό Γυμναστήριο της Ν. Ιωνίας στα πλαίσια του προγράμματος του camp του Αιολικού ο Μιχάλης Φρουσκλιάς απάντησε σε πολλά ερωτήματα που απασχολούν πολλούς αθλητές του μπάσκετ.
Τις ερωτήσεις έκανε ο υπεύθυνος της ακαδημίας κ. Σαμαράς Αντώνης με το ακροατήριο των μικρών αθλητών του Αιολικού να επεμβαίνει για τους δικούς του προβληματισμούς!
Αναφέρθηκε στο σεβασμό που χρειάζεται το μπάσκετ, στην υπομονή ,όπως και στην υπακοή προς τον προπονητή. Η βασική συνταγή είναι μία κατά τον Μιχάλη. ‘’Στην ηλικία σας χρειάζεται σκληρή δουλειά χωρίς να παραμελείτε τα μαθήματα. Γενικά χωρίς σκληρή δουλειά δεν παίζεις μπάσκετ σε όποια ηλικία κι αν βρίσκεσαι. Όσον αφορά τον ανταγωνισμό μεταξύ επαρχίας και Αθήνας είναι πολύ μεγάλος .Τα πράγματα στην Αθήνα είναι πολύ δύσκολα . Μεγάλες οι αποστάσεις χάνονται ώρες για τις προπονήσεις,ενώ στο Βόλο όσο μακριά και αν είσαι το πολύ σε 15 λεπτά φθάνεις στο χώρο της προπόνησης. Η επαρχία είναι κάτι που σε περιορίζει,αλλά μέσα από τη δουλειά μπορείτε να προοδεύσετε καλύτερα και να περάσετε στο πανεπιστήμιο σε μία μεγάλη πόλη και τότε θα ανοίξουν οι ορίζοντες σας .
Να σέβεστε και να εμπιστεύεστε τον προπονητή σας που σας παροτρύνει να δουλέψετε γιατί έχει καλό σχέδιο για σας.
Σε ποια ηλικία έφυγες από το Βόλο;
- Έφυγα στα 16 και πήγα στη Ολυμπιάδα Λάρισας. Η κατάσταση ήταν πολύ διαφορετική τότε. Το μπάσκετ ήταν σε καλύτερη οικονομική κατάσταση. Μου φάνηκε δύσκολο όμως διότι αποχωρίστηκα την οικογένεια μου, τους φίλους κ.τ.λ. Έτσι στα 26 μου ήμουν σε μία πολύ καλή φάση στο μπάσκετ και τότε αποφάσισα να σπουδάσω .Το μπάσκετ με βοήθησε σε αυτό.
Ποιός προπονητής πρώτος σε ενέπνευσε για να αγαπήσεις το μπάσκετ και να φθάσεις να παίζεις σε κατηγορίες υψηλού επιπέδου;
- Στα 12 χρόνια ο κ. Κουτίνας, Ζαχαρίου, Μαύρος . Κυρίως με τον Αντώνη Μαύρο στο παιδικό. Επιπλέον έπαιρνα πολλά ερεθίσματα και εμπνεύσεις από περιοδικά διάσημων αθλητών. Κάθε καλοκαίρι ήμασταν έξω και” λιώναμε” στα ανοιχτά γήπεδα κάτι που πρέπει να κάνετε και εσείς παιδιά. Δώστε τα όλα σε αυτό που αγαπάτε, μην απογοητεύεστε ,να είστε υπομονετικοί.
Πως πήγες στην Εθνική;
-Από ένα τηλεφώνημα για τα κλιμάκια της Β. Ελλάδας.
Πόσο δύσκολο ήταν για σένα αυτή η δοκιμασία;
- Είναι δύσκολο γιατί σε αυτές τις ηλικίες παίζονται πολλά με τους manager ,οικογένεια , προπονητές. Αυτό που δεν αλλάζει είναι η σκληρή δουλειά, ο καθένας είναι ξεχωριστός, να παίρνετε ερεθίσματα.
Τα Βασικά του μπάσκετ για τον Μιχάλη;
-Τα Βασικά είναι το παν είτε παίζεις παιδικό είτε euroleage είναι τα πιο σημαντικά.
Ποια η ποιο έντονη στιγμή στην καριέρα σου;
-Δεν μπορώ να ξεχωρίσω μόνο μία. Η πρώτη μου συμμετοχή στη Α1; Το πρώτο μου πανελλήνιο; Οι άνοδοι των ομάδων μου στις επόμενες κατηγορίες;
Τι συμβαίνει με το Βολιώτικο μπάσκετ;
-Το Βολιώτικο μπάσκετ πρέπει να δώσει έμφαση στις ακαδημίες, αυτό που κάνει ο Αιολικός. Nα υπάρξουν άτομα με μεράκι, να δώσουν γνώσεις στους νέους αθλητές όχι μόνο στο μπάσκετ αλλά και στη καθημερινή ζωή.
Τι πρέπει να κάνει ο αθλητής για να παίξει σε υψηλό επίπεδο;
-Είπαμε σκληρή δουλειά και έτσι θα διεκδικεί όλο και περισσότερο το χρόνο του στο παρκέ. Το να παίζει σε αντρικά όπως γίνεται στον Αιολικό από μικρές ηλικίες βοηθάει πολύ.
Τι θα συμβούλευες Μιχάλη για τα μαθήματα;
-Να κάνετε αυτό που αγαπάτε αν και στην ηλικία σας τα πράγματα είναι δύσκολα( πάντα ήταν δύσκολα) προσπαθήστε να αποδείξετε σε όλους ότι μπορείτε να τα κάνετε και τα δύο και διάβασμα και μπάσκετ. Να συνεχίζετε πάντα να προσπαθείτε!
Μετά τη συνέντευξη έγιναν διαγωνιστικά παιχνίδια hot shots ,ένας εναντίον ενός με νικητή τον αθλητή Μπούρα Αλέξη .Ο προπονητής μας Σαμαράς Αντώνης έπαιξε με τον Μιχάλη όπως παλιά ένας εναντίον ενός με νικητή τον Μιχάλη(3-2).
Αποτέλεσμα της όλη εκδήλωσης.”Νικητές οι αθλητές του Αιολικού”.
Σε ευχαριστούμε πολύ Μιχάλη!
